Ks. Dariusz Amrogowicz, dyrektor Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, otworzył spotkanie, zachęcając wolontariuszu do skupienia swojej uwagi i myśli na tym miejscu i czasie.

  • Eucharystia i Homilia:
    Podczas celebracji Eucharystii w homilii ks. dyrektor zainspirował uczestników do głębokiego przemyślenia naszej misji w codziennej pomocy bliźniemu. przypominając o fundamentalnym pytaniu: „Czy wystarczy być dobrym, aby być zbawionym?”
    Dziś często myślimy, że wystarczy być 'dobrym’, aby osiągnąć spełnienie. Jak podkreślił, przez ostatnie dwie, trzy dekady tworzyła się pewna iluzja – idea, że wystarczy być dobrym. Ale ks. Dariusz postawił pytanie:
    „Być dobrym. Ale co to znaczy być dobrym? Czy wystarczyłoby być dobrym? Czy Pan Jezus musiałby cierpieć i umierać na krzyżu?”
  • W tych słowach ukazał głęboką prawdę – dobro, choć ważne, nie jest narzędziem zbawienia. Jezus Chrystus, jedyny Pan i Zbawiciel, przyszedł na świat, aby dać nam życie wieczne, a nie po to, by my mogliśmy osiągnąć zbawienie wyłącznie przez nasze dobre uczynki. Ks. Dariusz ostrzegał przed pokusą myślenia, że wystarczy zajmować się jedynie sprawami dobroczynności. Podkreślił, że nasza misja musi być zakorzeniona w życiu modlitwy, z której czerpiemy siłę do realizacji codziennych zadań. Nasze działania wynikają z głębokiej więzi z Bogiem, a nie tylko z pragnienia niesienia materialnej pomocy. Kończąc swoją homilię, ks. Dariusz zapytał: „Czy modlisz się o to, by osiągnąć niebo? Tylko Ty, Panie Jezu, możesz dać mi niebo!”

  • Konferencja:
    Ks. prof. dr hab. Jacek Froniewski, kanclerz wrocławskiej kurii, wygłosił wykład dotyczący sakramentu namaszczenia chorych, podkreślając rolę duchowego wsparcia w opiece nad potrzebującymi. Na początek przywołał biblijne fragmenty pokazujące genezę sakramentu. Przytoczył też fragment z listu św. Jakuba zawierający najważniejsze elementy tego, czym jest ten sakrament:
    „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).

Ks. Froniewski przedstawił również historyczny kontekst kształtowania się sakramentu namaszczenia chorych, co pozwoliło zrozumieć, skąd biorą się współczesne opory przed wezwaniem księdza w sytuacjach kryzysowych. Następnie, skupił się na kluczowych aspektach tego sakramentu, podkreślając jego znaczenie w życiu chrześcijanina.

Sakrament namaszczenia chorych jest udzielany katolikom, który doświadczają trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości. Ks. Froniewski wyjaśnił, że ten sakrament nie jest zarezerwowany tylko dla osób znajdujących się w ostatnich chwilach życia, ale może być przyjmowany wielokrotnie, nawet jeśli choroba się nasili.

Ważnym elementem konferencji było podkreślenie, że sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski, która wspiera duchowo osobę chorą. Ksiądz Kanclerz zwrócił uwagę na to, że duchowe wsparcie jest niezwykle istotne w opiece nad potrzebującymi, ponieważ pomaga im zachować nadzieję i poczucie bliskości Boga w trudnych chwilach.

Spotkanie w auli seminarium duchownego:
Po części ascetycznej w kaplicy wolontariusze przeszli do auli seminarium. Drugą cześć spotkania otworzył ks. Bartłomiej Kłosa z referatu misyjnego. Zachęcił do modlitwy i wsparcia dzieł misyjnych archidiecezji wrocławskiej.

Inspiracje dla Parafialnych Zespołów Caritas:
Siostra Magdalena Stachura CDC – koordynująca pracę Parafialnych Zespołów Caritas w Archidiecezji Wrocławskiej zaprezentowała liczne inicjatywy przedstawione w sprawozdaniach z prac w ubiegłym roku, które mogą inspirować kolejne zespoły, m.in.:

  • zakupy dla seniorów, paczki dla osób ubogich, zakup leków oraz zbiórki na rzecz potrzebujących, wyprawki szkolne, zakup posiłków dla dzieci w szkołach
  • punkty wydawania odzieży,
  • wypożyczalnie sprzętu medycznego
  • spotkania biblijne dla osób uzależnionych.
  • łaźnia, pralnia, fryzjernia czy lodówki społeczne
  • organizacja pielgrzymek, opieka nad chorymi w domach, zawożenie seniorów do kościoła, spotkania opłatkowe z podopiecznymi oraz pomoc powodzianom – za co serdecznie dziękujemy wszystkim zaangażowanym.

Wyróżnienie dla Caritas:
W 35. rocznicę powstania, Caritas Archidiecezji Wrocławskiej została uhonorowana prestiżową Nagrodą Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” im. Juliusza Ligonia, jako dowód niezłomnego świadectwa ewangelicznej miłości, zwłaszcza w pomocy ofiarom powodzi z 2024 roku.

O swoim doświadczeniu zarówno z fali powodziowej jak i wielkie fali dobra jakiej w ostatnich miesiącach doświadczył Lewin Brzeski opowiadał ks. Krzysztof  Dudoić, tamtejszy proboszcz. W jego słowach wyraźnie wybrzmiało, że niesienie pomocy na taką skalę i w tak sprawny sposób był możliwy dzięki temu, że w parafii jest aktywny PZC i to wolontariusze Caritas docierali do poszkodowanych (mimo iż są nimi sami) i nadal im towarzyszą.

Podsumowanie działań i przyszłe inicjatywy:

  • Program na codzienne zakupy (8. Edycja w kraju – 5 w archidiecezji wrocłąwskiej) wspiera już 11 000 seniorów w Polsce – w poprzedniej edycji w CAW uczestniczyło 300 seniorów, z czego aż 221 to osoby mieszkające samotnie oraz 252 pozbawionych wsparcia rodzinnego. Służyło im 121 wolontariuszy w 36 parafiach naszej diecezji.
  • Nadchodzące inicjatywy to m.in. Wielkanocna zbiórka żywności (28–29 marca 2025 r.) w ramach Wielkanocnego Dzieła Caritas, jałmużna wielkopostna, rodzinne wakacje w Łebie 2025, Letnia Akcja Kolonijna
  • Przypomnienie o możliwości przekazania 1,5% podatku na Caritas Polska.

Caritas Polska – 0000198645

  • Obchody 120. Rocznicy założenia pierwszego sekretariatu Caritas we Wrocławiu zaplanowano na 24 maja 2025 r. – wydarzenie to będzie wzbogacone o Zjazd Wolontariuszy Parafialnych Zespołów Caritas

Panel dyskusyjny o opiece nad chorymi

Pani Halina Mróz, prezes PZC przy parafii Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu – Gądowie przedstawiła historię p. Renaty, podopiecznej PZC, nad którą przez 10 lat, dzień w dzień wolontariusze PZC sprawowali opiekę. Kobieta była sparaliżowanej od kręgów szyjnych w dół, była całkowicie zależna od innych, wymagała pomocy we wszystkich czynnościach.  Bez opieki PZC była więźniem swojego ciała i mieszkania. Nauczyła się być głodna… Gdy poznali ją Wolontariusze Caritas przyrzekli, że już nigdy głodną nie będzie. Wolontariuszka opowiedziała w jaki sposób zorganizowali pomoc w Zespole, by chora nigdy nie była sama. Stała się ważną częścią ich życia.  Wolontariusze twierdzą, że w swojej posłudze otrzymali o wiele więcej dobra, niż byli w stanie wyświadczyć. Opieka nie ograniczała się do zabiegów pielęgnacyjnych czy gotowania. Wolontariuszka uczyniła swoją misją życiową uczynić życie swojej chorej jak najpiękniejszym. Zabierano ją na koncerty, do kawiarni, na spacery. Dzięki wolontariuszom uczestniczyła w życiu kulturalnym. Zatroszczono się o potrzebne jej sprzęty medyczne. PZC towarzyszył jej do ostatnich chwil życia, a po śmierci w grudniu minionego roku odczuli wielką pustkę i pragnęli zająć się kolejną osobą potrzebującą pomocy.

W panelu dyskusyjnym poruszono temat kwalifikacji opiekuńczych wolontariuszy, którzy choć nie mają przygotowania medycznego, okazali się fachowcami w niesieniu pomocy. Kierowani sercem jak matka opiekująca się swymi dziećmi – bez kwalifikacji.

W dyskusji wolontariusze innych PZC podzielili się swoimi doświadczeniami opieki nad chorymi, niejednokrotnie dawnymi wolontariuszami, którzy sami teraz potrzebują pomocy. Zauważono rosnące w społeczeństwie potrzeby opieki nad osobami starszymi, chorymi.

Doceniono wartość obecności; to miłość – Caritas mamy zanieść podopiecznym. Wolontariusze innych PZC uznali dyskusję za bardzo inspirującą i poczuli się zmotywowani do podjęcia działań na rzecz osób samotnych i chorych w swoich parafiach.