114 Parafialnych Zespołów, niemal 1000 wolontariuszy i tysiące osób którym niesiona jest pomoc w parafiach. Aby sprawnie koordynować taką ilość dobra wrocławska Caritas wyznaczyła dziesiętników – przedstawicieli Zespołów Caritas z poszczególnych dekanatów naszej archidiecezji. 18 maja br. odbyło się ich pierwsze spotkanie.
Przez 27 lat istnienia Caritas Archidiecezji Wrocławskiej powstało ponad 140 Parafialnych Zespół Caritas (PZC). Czynnie działa i utrzymuje kontakt z koordynatorem PZC 114 z nich. Podtrzymanie kontaktu i bezpośrednia komunikacja dla jednej osoby była by niezmiernie trudna. Dlatego na spotkaniu liderów PZC w lutym br. wolontariusze wybrali swoich przedstawicieli – dziesiętników, którzy reprezentują jeden bądź dwa dekanaty. Ich główne zadanie polega na koordynowaniu komunikacji i ożywianiu Zespołów w ich dekanatach. W ten sposób realizowana jest, mająca swoje korzenie w Biblii zasada pomocniczości.
A wyszukaj sobie z całego ludu dzielnych, bojących się Boga i nieprzekupnych mężów, którzy się brzydzą niesprawiedliwym zyskiem, i ustanów ich przełożonymi już to nad tysiącem, już to nad setką, już to nad pięćdziesiątką i nad dziesiątką, aby mogli sądzić lud w każdym czasie. Ważniejsze sprawy winni tobie przedkładać, sprawy jednak mniejszej wagi sami winni załatwiać. Odciążysz się w ten sposób, gdyż z tobą poniosą ciężar. Jeśli tak uczynisz, a Bóg cię do tego skłoni, podołasz, a także lud ten zadowolony powróci do siebie». (Wj 18, 21-23).
Spotkanie rozpoczęło się w najstarszym istniejącym we Wrocławiu koście pw. św. Idziego, gdzie w kameralnym gronie została odprawiona Eucharystia. Ks. Dariusz Amrogowicz, dyrektor wrocławskiej Caritas, zwrócił uwagę na pewne niebezpieczeństwa, które mogą dotknąć nawet tych, którzy są blisko Jezusa. W Ewangelii słyszeliśmy o sporze między apostołami o to który z nich jest największy – ta pokusa jest zawsze obecna, ale dla wolontariusza, człowieka działającego dla potrzebujących, jest ona szczególnie niebezpieczna. Ludzie bardzo szybko wyczuwają, czy nasze zaangażowanie jest na pokaz, czy może jest rzeczywistym poświęceniem się dla drugiego człowieka. Kolejna pokusa to pokusa wielkości- chcemy robić wielki akcje, podejmować wspaniałe dzieła ale czasem to nie jest dobry moment. Bóg sam wybiera sposoby i ludzi, którym niesiona jest pomoc. Wspólna modlitwa pozwoliła zawiązać wspólnotę i zbliżyła osoby odpowiedzialne za życie dekanatów w duchu Caritas.
Druga cześć miała charakter informacyjny i formacyjny. Przedstawione zostały zadania i oczekiwania wobec dziesiętników. Warto podkreślić, że wszyscy są bardzo zaangażowani w swoich Parafialnych Zespołach i to będzie dodatkowy obowiązek. Są to osoby na których można polegać, mające dobry kontakt z innymi oraz ogromną wolę działania. Podczas spotkania Dyrektor Caritas wraz z diecezjalnym koordynatorem PZC, Robertem Jadwiszczakiem, przedstawili plany na najbliższy czas. Na czerwiec przygotowywane jest spotkanie liderów PZC, w czerwcu rusza też akcja „Wyprawka dla żaczka”, 17 września wszyscy członkowie PZC spotkają się we wrocławskiej Archikatedrze i będą obchodzić Dni Kromki Chleba Caritas, które będą miały bardzo rozbudowaną formułę. Ogromny nacisk został położony na przygotowanie pielgrzymki do patronki Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, św. Jadwigi. Chcemy 16 października, w odpust ku Jej czci, pielgrzymować do grobu tej księżnej, żony, matki i ksieni – patronki niosących pomoc ubogim. Na spotkaniu przedstawiona została też idea akcji Dominica Caritatis – Niedziela Caritas oraz dotychczasowy jej przebieg. Zachęciliśmy również Parafialne Zespoły do zbierania fotograficznej dokumentacji akcji w które się angażują. Mocno zaakcentowana została potrzeba formacji członków PZC, czemu może służyć m.in. spotkanie dekanalne ale też formacyjne spotkania w dekanacie, na które można zaprosić gości, prelegentów i głębiej przyjąć łaskę jaką jest działanie charytatywne i realizowanie przykazania miłości.
Dzięki takiej formule możliwa była dyskusja oraz dzielenie się pomysłami a także zgłaszanie uwag i trudności w działaniu. To bezpośrednie spotkanie, możliwość omówienia „caritasowych” spraw w węższym gronie pobudziła i dał nowy zapał do działania.