O nas

Caritas Archidiecezji Wrocławskiej

Rok 1989 jest nominalnie datą reaktywacji Caritas Archidiecezji Wrocławskiej. Jednak jej początków należy szukać o wiele wcześniej.

Zanim powstała Caritas

Z naszej wiary w Chrystusa, który stał się ubogim, będąc zawsze blisko ubogich i wykluczonych, wypływa troska o integralny rozwój osób najbardziej opuszczonych przez społeczeństwo.” (EG 186) Te słowa Ojca Świętego Franciszka o miłości miłosiernej są wezwaniem dla...

czytaj dalej

Reaktywowanie Caritas

W nawiązaniu do najlepszych i najstarszych tradycji Kościoła katolickiego na Dolnym Śląsku dnia 16 listopada 1989 r. nasz Metropolita reaktywuje Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, której dyrektorem zostaje ks. dr Edward Janiak. Pierwsza siedziba mieści się w małym...

czytaj dalej

Początki działalności

Początki Caritas przypadają na czas poprzedzający wybuch pierwszej wojny światowej, kiedy to działalność charytatywna Kościoła katolickiego posiadała już bogate formy organizacyjne. Wówczas obserwuje się żywy rozkwit działalności charytatywnej, przy jednoczesnym...

czytaj dalej

Posługa Najuboższym i potrzebującym

Posługa wolontariuszy i pracowników Caritas niejednokrotnie jest dosłownym wypełnieniem Chrystusowych słów: „Byłem głodny, a daliście mi jeść, byłem spragniony a daliście mi pić, byłem nagi, a przyodzialiście mnie” (por. Mt 25,34-35). Prowadzenie jadłodajni, program dożywiania, paczki żywnościowe i szereg akcji skierowanych jest wprost na przekazanie żywności tym, którzy wiedzą, czym jest głód. Zaskakujące są dane publikowane przez GUS, które wskazują, że w 2013 roku w gospodarstwach domowych o wydatkach poniżej granicy ubóstwa żyło 7,4% Polaków czyli 2,8 mln osób. Jeszcze bardziej może zaskakiwać zagrożenie skrajnym ubóstwem dzieci i młodzieży szkolnej, które oscyluje wokół 10 %. Wyjście naprzeciw tej sytuacji jest wyzwaniem podejmowanym przez Caritas Archidiecezji Wrocławskiej. W pierwszym rzędzie udzielana jest doraźna pomoc w postaci paczek żywnościowych, przekazywanej odzieży czy wydawanych obiadów. w. Posługa w obszarach skrajnej nędzy, wśród osób bezdomnych, tylko z wielkim trudem jest w stanie wyjść poza ramy tej doraźności. Wolontariusze i pracownicy Caritas często napotykają opór osób, które nie chcą podejmować prób przezwyciężenia swojego położenia Prowadzenie łaźni i magazynu odzieży jest szansą na osobiste spotkanie z człowiekiem odrzuconym czy bezradnym. Dobre słowo, miły gest, a nawet ostra reprymenda stają się czasem początkiem zmiany, odzyskiwaniem wiary w siebie i próbą podjęcia na nowo walki z przeciwnościami losu.

Pomoc udzielaną przez Caritas można próbować wyrazić również w liczbach. Ponad cztery tysiące ton żywności rozdano w ramach programu dożywiania najuboższej ludności Unii Europejskiej, corocznie  jadłodajnie wydawały do 242 tys. posiłków, z łaźni skorzystano 80 tys. razy, w ramach akcji embargo przekazano ponad 20 ton jabłek i 21 ton marchewek, których nie udało się sprzedać rolnikom.

Jednocześnie dzieła podejmowane przez Caritas mają na celu uwrażliwienie społeczeństwa na problem biedy i wykluczenia. Dzięki szerokiej sieci Parafialnych Zespołów Caritas przekazywana przez nie pomoc trafia do ubogich, którzy nie potrafią nawet o nią prosić. Bezpośrednie zetknięcie się z ubóstwem czy spotkanie z człowiekiem bezdomnym potrafi zmienić sposób postrzegania własnego życia i przewartościować świat, w którym się trwa. Do ofiarnej służby wobec bliźniego z niezwykłą mocą powinno przynaglać zapewnienie Jezusa: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40)

Accessibility Toolbar